Τέρμα το διάλειμμα...

Έναν χρόνον εκάθουμουν άνεργος και έκλαια την μοίρα μου...
Τώρα που ήβρα (προσωρινά τουλάχιστον) δουλειά θα "φάω" τα χριστούγεννα μπροστά που το κομπιούτερ για να προλάβω να την κάμω...
Δεν υπάρχει ποτέ ισορροπία τελικά στον κόσμο...
Ελπίζω τουλάχιστον να δω κανένα ευρώπουλο σε κάποια φάση γιατί έσιει ένα χρόνο ταίζουν με οι γονιοί μου και τζιερνούν με οι φίλοι μου...
Άτε πίσω στα πάουερ ποιντ...

Συμπτώσεις...

Σε μια χώρα με 340(*) μερες τον χρόνο ηλιοφάνεια πως γινεται την μιαν μεραν που πρεπει να παεις οδοντογιατρον να βρεσιει;

Το ιατρείο εν κάπου στην παλία Λευκωσία... Πρέπει να πάεις τζιαμέ την ημέραν που η μισή υπόλοιπη Λευκωσία αποφάσισεν να της κατεβεί... Παρκινγκ κοντά εν βρίσκεις... παρκάρω στα ακάμωτα τζαι βουρώ μες τα νερά για να προλάβω το ραντευού...

Παω οδοντίατρο μιαν φοράν τον χρόνο... ειλικρινά κάποιος (που επρόσεχεν στο σχολείο την ημέρα που εκάμναμεν τες πιθανότητες στα μαθηματικά) πετε μου το!
Τζαι παρεπιπτώντως, περσι ίδιαν μέραν (23/12/10) τζιαμέ ημουν... φοιτσιάρικον ααα;

Δκύο σφραγλισματα αργότερα να φκαινείς έξω και τα νερά εσταματίσαν... λαλείς να πάω μιαν βολταν στην Λήδρας/Ονασαγόρου μιαν και είμαστεν δαμέ γυρόν (τούτον εν σχετικόν)... μολις φτάνεις τζιαμε να σου δια η μυρωθκιά που τα λαχματζιού του αρμένη... αλλά να θωρείς τζαι μεν μπορείς να φάεις... να αρκέφκουν πάλε τα νερά και να βουρας στο γέριμο το αυτοκίνητο στην άλλην ακραν της παλιάς Λευκωσίας...

Αλλά τέλος πάντων... Τουλαχιστον εν να εχω δόντια (σχετικά) γερά για την (χτύπα ξύλον) μάσα της Κυριακής!

(*)αν εχει κανέναν μετερεολόγο(**) (ή κάποιας συναφής επιστήμης) στο ακροατήτιο ας το επιβεβαιώσει/διαψεύσει...
(**) ποιές εν οι πιθανότητες άραγε;

Σήκρειτ Σάντα - Αφιερωμένο

PLAYMOBIL CHRISTMAS

Καλά Χριστούγεννα drakouna!

Ασυναρτησιες...

Εθελα να γραψω για την ανεργεια μου αλλα εξαναειπα τα...

Εθελα να γραψω για καθε φορα που παω στο σουπερμαρκετ και θωρω πραματα που μου φακκουν αλλα ειπαν τα αλλοι...

Εθελα να γραψω για την ρασιην μου που πονει αλλα προτιμω να μεν το σκεφτουμαι...

Εθελα να γραψω για τα κιλακια μου αλλα αφου πιον πρεπει να βαλω οι να χασω η πραγματικοτητα αντιστραφηκε... το προτζεκτ "Διατροφη" αισιως θα μπει στον τριτο χρονο του συντομα, οποταν μαλλον εν να πρεπει να το αναλυσουμε σε μελλοντικο ποστ για να δουμε τους στοχους του 2012...

Καμια συνταγη πρεπει να καμω ποστ αλλα βαρκουμα/εν προλαβαινω να φκαλλω φωτογραφιες... Αν τζαι τελευταια εκαμα κατι αναρι ρολς πολλα δυναμενα!

Ενευριασα προχτες που σαν εδειχνεν στην ΕΡΤ μιαν τουρκικην ταινιαν για τα γεγονοτα του 55 στην Κωνσταντινουπολη εκοψαν τιν στη μεση και εβαλαν Γιουρονιους. Τες αμφιβολου ποιοτητος εκπομπες του ΡΙΚ 2 στα τουρκικα βαλλουν τες... τουτη η γεριμη η ταινια σε τι τους εφταιξε; Δηλαδη εκπεμπαν 2 καναλια του ΡΙΚ ταυτοχρονα Γιουρονιους... πολλη ενημερωση ρε παιδιν μου. Αστον πελαν η κορου που επαιζεν ηταν τζια πολλα γλυκουα :-(

Θελω δουλεια (παλε τζιαμε το εγυρισες) γιατι αν συνεχιζω να ξυπνω καθε πρωι με την Γαβριελλα και σια (λιμιτεδ) μαλλον θα καψω καμια ασφαλεια... η καμποσα εγκεφαλικα κυτταρα...

Ειχαμε και επετειο φετος... 10 χρονια μαζι... εγω και το αυτοκινητο μου... εκαμα του ενα πολλα ωραιο δωρουδι :-)

Αυτα προς το παρον... παω να μαειρεψω κολοκασι κοτσινιστο με σελλενα.

Feijoada (στο περιπου)

Σε αυτη την αναρτηση θα "εκτελεσω" το εθνικο πιατο της Βραζιλιας με αρωμα κυπριακο και κομμενο-ραμμενο στα γουστα μου. Ετσι οπως το εκαμα πιστευω εν αρκετα πιο απλοποιημενο και ελαφρυ.

Η Feijoada αποτελειται απο το κυριως πιατο και καμποσα συνοδευτικα, δες εδω για περαιτερω πληροφορηση: http://en.wikipedia.org/wiki/Feijoada . Εγω εκαμα το μονο με οτι ειχα σπιτι και μονο τα 3 συνοδευτικα προσαρμοσμενα στα υλικα που ειχα διαθεσιμα. Εκτος που λουντζα λιγο λουκανικο/χοιρομερι/παστουρμας/ποσυρτη κτλ εταιριαζε του αρκετα!

Υλικα για το κυριως πιατο:

50γρ μαυρα φασολια (black turtle beans).
75γρ λουντζα
3 φυλλα δαφνης
1 μετριο κοκκινο κρεμυδι
2 σκελιδες σκορδο
2 κουτ. σουπας κοκκινο κρασι
1 κουτ. τσαγιου ελαιολαδο
λιγο ξερο θυμαρι
ενα μετριο πιπερι τσιλι
ζωμο κοτας/βοδινο/λαχανικων (οτι προτιματε)

Εκτελεση:

Φουσκωνουμε τα φασολια απο την προηγουμενη νυχτα σε νερο. Τα βραζουμε με ζωμο της αρεσκειας μας και τα φυλλα δαφνης ωσπου να ψηθουν και να πηξει η σαλτσα τους. Εγω εχρησιμοποιησα χυτρα ταχυτητας οποταν 20 λεπτα στον ατμο ηταν αρκετα. Μετα εβγαλα το καπακι και εξατμισα το επιπλεον νερο.

Προαιρετικα φουσκωνουμε και την λουντζα για λιγες ωρες, αλλαζοντας το νερο μια φορα, για να φυγει η αλμυρα. Θεμα γουστου τουτο αλλα το αυθεντικο φαι παντως ειναι λυσσα...

Ψιλοκοβουμε το κρεμυδι, σκορδο και πιπερι τσιλι. Τα σωταρουμε με το ελαιολαδο και οταν μαρανουν ριχνουμε και την λουντζα (κομμενη σε κυβους) και προσθετουμε λιγο θυμαρι. Σβηνουμε με το κρασι.

Μετα τα ανακατευουμε με τα φασολια σε ενα πηλινο σκευος (η οτι αλλο εχουμε διαθεσιμο) και τοποθετουμε στο φουρνο στους 200 βαθμους κελσιου για 20-25 λεπτα.

Και ιδου:
















Υλικα για τα 3 συνοδευτικα:

50 γρ. ρυζι (εγω χρησιμοποιω γλασε), λιγο σαφρον.
150 γρ λαχανα (τα κυπριακα εννουμε), λιγο χυμο λεμονιου.
1 μικρο πορτοκαλι.

Εκτελεση:

Βραζουμε το ρυζι με λιγο σαφρον ωσπου να ψηθει. Το σερβιρουμε σε μια μικρη κουπα. Βραζουμε τα λαχανα ωσπου να μαλακωσουν. Τα στραγγιζουμε, βαζουμε σε ενα πιατακι και προσθετουμε λιγο χυμο λεμονιου. Κοβουμε το πορτοκαλι σε φετες και τοποθετουμε σε ενα πιατακι. Γαρνιρουμε με λιγο μειγμα μπαχαρικων (προεραιτικα).

Ιδου και τα συνοδευτικα:
















Μεν ξεχασετε να βγαλετε την δαφνη πριν το φατε ;-)

Τα νευρα μου...

Ποιος φκαλλει ανεμοβλογια στα 30;
Ελεος επιτελους... Εν μας εκανουσαν ουλα τα αλλα ο ερπης ζωστηρα (για να χρησιμοποιουμε και την σωστη ορολογια) μας ελειπε... Το κερασακι στην τουρτα μιλουμε!
Αιστο πελα εν πας την κκελε... επρηστικεν ουλο το νευρο... νιωθει σαν να σου μπιουν καυτες βελονες μες το φτι... χωρκα το ακρως εκνευριστικο κοτσινισμα... αμα παενεις γιατρο και θελεις τσαντα του σουπερμαρκετ να παρεις εσω τα χαπια που σου εδωκεν τοτε ξερεις οτι εν παεις καλα!
Να παω να εβρω κανενα μιτση/ια να τον κολλησω ανεμοβλογια λαλειτε; Να φκαλω τζαι λιο το αχτι μου ρε...

Υ.Γ.
1. μετα που σχεδον 19 μηνες επερασεν μηνας χωρις να χασω βαρος... ενεργειακη ισορροπια!
2. εν αντεξα επια σε ιδιωτικο νευρολογο... 60 ευρω αργοτερα ειπεν οτι για να εβρει γιατι πονει η ρασιη μου (και ουτε χαπια, ουτε φυσιοθεραπιες εσασαν την) θελω MRI ουλο το κεντρικο νευρικο συστημα που πανω ως κατω... εσιει κανενας σας κανα μεσο στο γενικο για να μεν ψοφισω στη λιστα αναμονης;

Τεμπεχ με πουρε κολοκυθας.

Το τεμπεχ ειναι παρακευασμα σογιας, παρομοιο με τοφου αλλα διαφορετικη διαδικασια παρασκευης. Για οσους θελουν να μαθουν περισσοτερα, ειδου και το αρθρο στη Βικιπαιδεια: http://en.wikipedia.org/wiki/Tempeh
Η ευχαριστη εκπληξη μου που το βρηκα στο χρυσοπρασινο φυλλο μετριαστηκε μονο απο την δυσαρεστη ειδηση της τιμης... αλλα τελος παντων ειδου μια απλη και γρηγορη συνταγη.

Υλικα για ενα ατομο:

100 γρ τεμπεχ κομμενο σε φετες
1 κουτ. τσ. ελαιολαδο
1/2 κουτ. τσ. σιναπι (σποροι μουσταρδας)
250 γρ κοκκινη κολοκυθα (η κιτρινη αμα δεν βρισκεις)
παπρικα για γαρνιρισμα.
μισο λαιμ

Εκτελεση:

Βαζοθμε το λαδι σε αντικολλητικο τηγανι και το αλειφουμε. Ριχνουμε το σιναπι και οταν ζεσταθει το λαδι βαζουμε το τεμπεχ και το ψηνουμε σε μετρια φωτια ωσπου να ροδισει. Μετα το γυριζουμε και συνεχισουμε το ψησιμο ωσπου να ροδισει και απο την αλλη μερια. Σβηνουμε με λιγο χυμο λαιμ.

Κοβουμε την κολοκυθα σε κυβους και βραζουμε ωσπου να ψηθει. Λιωνουμε σε πουρε βαζοντας λιγη παπρικα και/η οτι αλλο μπαχαρικο μας αρεσει.

Μετα σερβιρουμε...

Πιτσα Μαργαριτα...

Ιταλικη πιτσα μαργαριτα. Απλοποιημενη και ελαφρια εκδοση της κλασσικης συνταγης.
Υλικα για μια ατομικη.

- ζυμη
75γρ χωριατικο αλευρι
5γρ (1 κουτ. τσαγ.) μπακινγκ παουντερ
1 κουτ. τσαγ. ελαιολαδο
νερο για το ζυμωμα

- σατσα
2 γεματες κουτ. τσαγ. τοματοπαστα
1 χουφτα φυλλα φρεσκου βασιλικου (χτυπημενα στο γουδι)
1/2 κουτ. τσαγ. σκονη σκορδου
1/2 κουτ. τσαγ. σκονη κρεμυδιου
1/2 κουτ. τσαγ. αλεσμενο θυμαρι
1/2 κουτ. τσαγ. αλεσμενο μαυρο πιπερι
1 κουτ. τσαγιου ελαιολαδο

- γεμιση
125γρ μοτσαρελα (απο ημι-αποβουτυρωμενο γαλα)
1 ωριμη ντοματα (κομμενη σε λεπτες φετες)

Αλευρωνουμε τον δισκο, απλωνουμε την ζυμη και γυριζουμε τες ακριες. Μετα αλειφουμε την σατσα, βαζουμε το τυρι, και τελος απο πανω τη τοματα.















Ψησιμο σε προθερμασμενο φουρνο στους 200 βαθμους για 20-25 περιπου λεπτα....















... και ιδου το τελικο αποτελεσμα. Συνοδευεται κατα προτιμηση με μια σαλατα εποχης.

Φυσιοθεραπεια (και χαρα)...

Εχω μιαν υποψιαν οτι αμαν οι γιατροι σε στειλουν για φυσιοθεραπειες μαλλον ελειψαν τους οι (καλες) ιδεες. Αφου εδοκιμασαμεν σχεδον ουλα τα χαπια που εχει σε στοκ το φαρμακειο του νοσοκομειου (αυτο κανονικα αξιζει ενα ποστ απο μονο του) εστειλαν με και οι ορθοπεδικοι παρακατω. Το τελευταιο χαπι ειδικα ηταν ολα τα λεφτα μωρο μου... εμουδιασα ολοκληρος τες πρωτες μερες, μετα εσαστηκεν λιον η κατασταση, αλλα που μου ειπαν να τα σταματησω (γιατι δεν επερναν ο πονος) εν εμπορουσα να σηκωστω που το κρεβατι για 3 ημερες! Βλεπετε οταν διαβασεις τα μικρα γραμματακια σε προειδοποιουνε για την πιθανοτητα συνδρομου στερησης. Ηξερα φυσικα που πριν τι σημαινε αυτη η πιθανοτητα αλλα τιποτε δεν σε προετοιμαζει. Αλλο η θεωρια και αλλο η πραξη βλεπετε.
Τελος παντων παρεκτραπηκαμε και πρεπει να επανελθουμε στο θεμα. Το λοιπον, εχει πανω που μηνα (φυσιο)θεραπειας και δεν ειδα καμια διαφορα. Τωρα τι το φυσιολογικο εχει το να σου κολλανε καμποσα ηλεκτροδια και να περναει ηλεκτρικο ρευμα απο τους ιστους του σωματος σου δεν ξερω, αλλα παλι βγαινω εκτος θεματος. Αλλα που λετε, παω εκει 2 φορες την εβδομαδα, τριφουμαι με τες αλοιφες που μου εδωκαν, καμνω τες ασκησεις που μου εδειξαν, εγορασα και βαρακια για να καμω ενδυναμωση κτλ. Λαλουν μου οτι επρεπε να δω διαφορα ως τωρα, αλλα οπως ειπα καμια διαφορα. Τουτη την βδομαδα εν να δοκιμασουμε καινουριο μηχανημα (γιουπι) περκει και κατσει μας καλυτερα.
Φυσικα αμαν βαρεθουν και οι φυσιοθεραπευτες, σηκωσουν τα χερια ψηλα και πεψουν σε πισω στους γιατρους, τουτο τι σημαινει;
Υ.Γ. Μαλλον εν καιρος να απαιτησω κανα MRI, αλλα τουτον μπορει να δειξει κατι που να μεν μου αρεσει...

Ανασκοπηση...

...18 μηνες και 60 κιλα αργοτερα ομολογω πως εχω αρχισει να αποδεχωμαι την νεα πραγματικοτητα. Τα τελευταια 10 κιλακια δεν τα εχασα επιτηδες αλλα τι να κανουμε οταν παρει φορα κανεις πρεπει να παει οπου τον παιρνει ο δρομος... ειμαι ανθρωπος των ακρων αυτο δεν αλλαζει.

Αν και σε καποια φαση ενιωθα παρα πολυ ενεργεια τωρα απλως νιωθω κανονικα. Φυσικα οποτε ειναι να βγω σκαλια η ελλειψη παραμικρης κουρασης μου υπενθυμιζει οτι δεν υπαρχει καμια μα καμια σχεση με πριν! Επισης η χολυστερολη μου επεσε κατω που 200 για πρωτη φορα μεσα σε 10ετια!

Αυτο που βαριεμαι ομως γενικα με την ολη κατασταση ειναι η συνεχης αναγκη να τρωω σε ταχτα χρονικα διαστηματα. Οσο και αν φαινεται παραδοξο, ειδικα σε οσους δεν υπηρξαν ποτε παχυσαρκοι, οταν εχεις τοσα κιλα δεν χρειαζεται να τρως συχνα... ο μεταβολισμος ειναι τοσο αργος που μια φορα την μερα συνηθως κατα το βραδακι ειναι υπεραρκετη... οποταν το να κατσεις να φας δεν αποτελει μεγαλη προτεραιοτητα του καθημερινου σου προγραμματος... αν πεινασεις τρωεις... αλλα ενταξει οταν εκαθουμουν να φαω (συνηθως ντελιβερι) γινονταν οργια.

Για να επανελθουμε στο θεμα μας, απλουστατα δεν ημουν συνηθισμενος να τρωω τοσο συχνα, και επειδη σιγα σιγα εσυνηθισα να τρωω 3 μικροτερα (και ομολογουμενως πιο υγειηνα γευματα) ο μεταβολισμος μαλλον τωρα κανει μαραθωνιο, εξου και γιατι εχασα 10 παραπανω κιλα το τελευταιο εξαμηνο χωρις να το θελω. Αλλα βαριεμαι να ετοιμαζω φαι 3 φορες την ημερα γμτ... συν τα σνακς και τα γλυκα ενδιαμεσα... ειλικρινα βαριεμαι να πεινω και να πρεπει να τρωω τοσο συχνα! Μου αρεσουν τα φαγια μου αλλα υπερβολικα πολλη καθημερινη προσπαθεια (προετοιμασια, μαγειρεμα, πλυσιμο πιατων) που δεν ημουν συνηθισμενος και δεν ειναι παντα με την ορεξη μου. Οπωταν τωρα φτασαμε στην περιπτωση να πρεπει να βαλω 6 κιλα...

Τωρα ομως εχει κανα διμηνο που η πτωτικη ταση εδειξε ανακαμψη οποτε δεν θα χρειαστουμε καινουρια ρουχα για 3η φορα φετος. Ετσι και αλιως αρχισε να ειναι δυσκολο να βρισκω τοσο μικρα νουμερα :-)

Ναι ξερω πως η χωρα καιγεται και γω το βιολι μου αλλα τι αλλο να κανει κανεις μεσα σε ολη αυτη την παρανοια; Η εσωστρεφεια, οταν δεν εχεις τιποτα να κανεις, (ανεργεια και χαρα) ή την πολυτελεια της φυγης, ειναι μια καποια (εστω και προσωρινη) διεξοδος.

Υ.Γ.
1. Σημειωση το νεσκαφε μου το πρωι ουλο γαλα με 2 κουταλιες ζαχαρη δεν το εκοψα ποτε! Απλως το προσαρμοσα στην νεα ταξη πραγματων και το γαλα εγινε αποβουτυρομενο, και η ζαχαρη καφετια.

2. Ειλικρινα ομως οταν βλεπω κατι φρουτα στα τηλεοπτικα σοου (ειδικα τα καλοκαιρια) να βγαινουνε και να λενε οτι χασανε 10 κιλα σε 3 μηνες σαμπως και ειναι μεγαλο κατορθωμα... εεε ελεος επιτελους...

Ο αλλος πονος μου...

Πως φτασαμε ως εδω δεν εκαταλαβα ακομα. Εγω που κανονικα ουτε ονοματα, ουτε τηλεφωνα δεν συγκρατω εμαθα τα ονοματα των μισων γιατρων και νοσοκομων του γενικου. Μετα που αρκετες επισκεψεις στα εξωτερικα ιατρεια, αναλυσεις αιματος, ακτινογραφικες εξετασεις, ηπερηχογραφιματα, "περιπατο" που 3 διαφορετικα τμηματα του γενικου και περιπου 6 μήνες εκαταφερα επιτελους να διαβω τις πυλες του ορθοπεδικου με το πολυποθητο ραντεβου. Οχι πως εσημαινε και τιποτε γιατι οι περισσοτεροι εκει ητανε με "εκτακτα". Επισης, αν εξαιρεσουμε ολους τους "πελατες" της κλινικης καταγματων, στο ορθοπεδικο πρεπει να ημουν το μονο πλασμα κατω των 50 (να μεν σου πω 60 γιατι νομιζω οτι η μια κυρια που εχαλουσεν την γενικη 'εικονα" μαλλον εμικροδειχνε).
Οταν λεμε "ραντεβου" φανταστου ενα πηγαδακι γυρω γυρω που περιμενει να ανοιξει η πορτα για να μουνταρει μεσα. Το τι χωρκατιλλικι κυκλοφορα δεν περιγραφεται. Συν τοις αλλοις ερχεται και η καθε γιαγια και ετσι στα καλα καθουμενα αρχιζει να μου εξιστορει τον πονο της... ρε γμτ αν ηθελα να ακουω τον πονο του καθενου θα πηγαινα κλινικη ψυχολογια οχι ερευνητικη, να πληρωνουμαι κιολας οχι αφιλοκερδως (Α.Ε.)... φυσικα με τοσους πελλους θα ειχα δουλεια τωρα αντι ανεργεια (και χαρα) αλλα αυτη ειναι αλλη πονεμενη ιστορια :-(
Τελος παντων για να μεν τα πολυλογω στο τελος η νοσοκομα εκοψε κολλες χαρτι και εγραψε νουμερα πανω με την σειρα γιατι δεν το πολεμουσε αλλο... περιττο να σας πω οτι κληρωση με δωρα δεν ειχε στο τελος.
Α ναι δεν σας ειπα τι ακριβως πονα... εχει σημασια ομως;

Χωρις σχόλιο...

... η παρακάτω εικόνα τα λέει όλα.










(Σημ. το γκραφίτι από τοίχο σε γνώστη πάροδο της οδού Λήδρας)

ΜΠΟΥΜ...

... ο τιτλος τα λεει όλα!

Ανεργεια και χαρα...

Θελω δουλεια... ειπα θελω δουλεια... βαριεμαι! Εγκατελειψα τα ονειρα για εργασια αναλογη προσοντων (εχεις πλακα εεε), οτιδηποτε βρε. Για αν σκοτωσω ωρα παω σουπερμαρκετ καθε μερα και ψωνιζω ενα ενα τα πραματα (και πολλα αλλα παρομοια).
Τελοσπαντων, παω να πιασω λιο γαλα :-)

Μαλλον οχι...

Μειον 56 κιλα (το απο τα ποσα στα ποσα εν μυστικο :-)... Εκτος απροοπτου τα τελευταια λιγα κιλακια, αλλα τι να κανουμε επεσαμε λιγο εξω στους υπολογισμους. Προς το παρον εσταθεροποιηθηκε λιγο η κατασταση αλλα νομιζω πρεπει να βαλω κανενα κιλο γιατι επεσαμεν κατω που το μινιμουμ. Επια και για αναλυσεις... τωρα να δουμεν τι θα πουν. Το καημενο το στομαχακι (οπως και η οικονομια) υπεστη μια συρρικνωση. Εφτασεν το μνημονιο ως το Κυπρισταν; (Κοινωνικο σχολιο τελος!)

Παντως ακουσα τα ολα τον τελευταιο καιρο. Που το εισαι ανορεξικος (ακολουθουμενο απο το "πες μας το μυστικο σου!"), ως στες επεφημιες και χειραψιες (παλι ακολουθουμενο απο ερωτησεις για το πως τα εχασα). Πολλη πελλαρα κυκλοφορα ρε παιδια! Επειδη τοσος κοσμος ζητα την διαιτα νομιζω εν να γραψω κανενα βιβλιο (αφου ειπαμε δηλωνουμε και ανεργοι επιστημονες). Σαμπως και το να λογαριαζεις τες σωστες μεριδες (για ανθρωπο, οχι ελεφαντα) και να μετρας και καμια θερμιδα εν καμια επιστημη (ειπαμε ανεργος επιστημονας). Αλλα σε τελικη αναλυση ο περισσοτερος κοσμος θελει καποιο να του πει τι να καμει. Φυσικα αλλο η θεωρια και αλλο η πραξη. Επεσεν πολλυ κλαμα στο εντομεταξυ :-(

Φετος εδωσαμεν για ρουχα τα μαλλοκεφαλα μας και σχεδον ολα εκαταλληξαν στον ερυθρο σταυρο (παντελονια απο νουμερο 42 αντιστροφη μετρηση ως το 32... ολε). Αδικα επια στα ξεπουληματα του Γενναρη. Παντως εκρατησα ενα 42 για ενθυμιο... ειναι μαλλον και χρησιμο δηλαδη... οποτε πιανει η λιγουρα δοκιμαζω το και κοβεται η ορεξη. Δοκιμαστε το!

Αλλα πρεπει να πιασω δουλεια! Βαριεμαι! Ως και κουπεπια ετυλιξα (το κληματοφυλλο ομως ηταν πολλα σκληρο)... Ωπως καταλαβαινετε τραγικη η κατασταση :-(
Ευτυχως δεν τρωω πολλα (χαχαχα).

Το πηραμε το γ*****νο...

Το PhD εννοω μην παει ο νους σας αλλου. Απομενουν τα τυπικα. Πακεταρισμα ολε και παμε πισω στο Κυπρισταν... Ανεργεια και χαρα :-(

Τελος...

Μειον 50 κιλα. Διαιτα τελος!