Ο αλλος πονος μου...

Πως φτασαμε ως εδω δεν εκαταλαβα ακομα. Εγω που κανονικα ουτε ονοματα, ουτε τηλεφωνα δεν συγκρατω εμαθα τα ονοματα των μισων γιατρων και νοσοκομων του γενικου. Μετα που αρκετες επισκεψεις στα εξωτερικα ιατρεια, αναλυσεις αιματος, ακτινογραφικες εξετασεις, ηπερηχογραφιματα, "περιπατο" που 3 διαφορετικα τμηματα του γενικου και περιπου 6 μήνες εκαταφερα επιτελους να διαβω τις πυλες του ορθοπεδικου με το πολυποθητο ραντεβου. Οχι πως εσημαινε και τιποτε γιατι οι περισσοτεροι εκει ητανε με "εκτακτα". Επισης, αν εξαιρεσουμε ολους τους "πελατες" της κλινικης καταγματων, στο ορθοπεδικο πρεπει να ημουν το μονο πλασμα κατω των 50 (να μεν σου πω 60 γιατι νομιζω οτι η μια κυρια που εχαλουσεν την γενικη 'εικονα" μαλλον εμικροδειχνε).
Οταν λεμε "ραντεβου" φανταστου ενα πηγαδακι γυρω γυρω που περιμενει να ανοιξει η πορτα για να μουνταρει μεσα. Το τι χωρκατιλλικι κυκλοφορα δεν περιγραφεται. Συν τοις αλλοις ερχεται και η καθε γιαγια και ετσι στα καλα καθουμενα αρχιζει να μου εξιστορει τον πονο της... ρε γμτ αν ηθελα να ακουω τον πονο του καθενου θα πηγαινα κλινικη ψυχολογια οχι ερευνητικη, να πληρωνουμαι κιολας οχι αφιλοκερδως (Α.Ε.)... φυσικα με τοσους πελλους θα ειχα δουλεια τωρα αντι ανεργεια (και χαρα) αλλα αυτη ειναι αλλη πονεμενη ιστορια :-(
Τελος παντων για να μεν τα πολυλογω στο τελος η νοσοκομα εκοψε κολλες χαρτι και εγραψε νουμερα πανω με την σειρα γιατι δεν το πολεμουσε αλλο... περιττο να σας πω οτι κληρωση με δωρα δεν ειχε στο τελος.
Α ναι δεν σας ειπα τι ακριβως πονα... εχει σημασια ομως;