Sunday 17 January 2010

LOST...

Εξαναπιασα το αεροπλανο για την κρυοχωρα... Πτηση ρουτινας που οπως σας ξαναειπα επαναλαμβανω με βαρεμαρα 3 φορες τον χρονο... Εξαιρεση στη ρουτινα τουτη τη φορα το καινουριο αεροδρομιο με τις συραγγες επιβιβασης. Γλυτωσαμε εκεινη το πρωτο παρασςιενωμα των λεωφορειων... Φυσικα αυτο προκαλεσε μια ανισορροπια στην φυση η οποια διορθωθηκε τα τελευταια 20 λεπτα της πτησης οποταν και το αεροπλανο εσουζετουν οπως το ππιριλλιν μες το σπρευ τις ασημοπογιας. Φανταζουμαι ξερεται γιατι μιλω... περιοχη αναταραξεων ειπεν ο πιλοτος κ.τ.λ. Τα πρωτα 15 λεπτα αντεξα τα αλλα υστερα που αρχισαν οι εμετοι ολογυρα μου και τα σταυροκοπιασματα εφαρασα. Τζιεινιν την ωρα εν αντεξα και ειπα κανει εν ξαναβλεπω το LOST(!) , αφου σε καθε σουζμαν εφανταζομουν οτι εν να φκω νοκ ουτ και να ξυπνισω σε εκεινο το νησι. Δυστυχως ομως ειπα το δυνατα και εισεπραξα ορισμενα ζαβα βλεμματα, αλλα εν πειραζει με την αθυροστομια που με χαρακτηριζει εσυνηθησα κατι τετοια.

Οπως γνωριζετε απο προηγουμενα ποστ εχω ιδιαιτερη συμπαθεια για την εν λογω σειρα. Για οσους απο εσας που εν ξερεται τι ειναι η εν λογω τηλεοπτικη σειρα ακολοθει μια συντομη περιληψη. Επηγαιναν κατι τυποι μιαν καλην ημεραν (οπως την σημερινη) μεσα σε ενα αεροπλανο οταν σε καποια φαση ερχισε να σουζεται (εναν περιπου οπως εσουζετουν τουτο) και επεσεν και εβρεθηκαν ολοι σε ενα τροπικο νησι στον νοτιο ειρηνικο. Μετα αρχισαν να συμβαινουν πολλα και διαφορα μιας και ειχε ηδη αλλους ανθρωπους στο νησι (οι περιβοητοι others) και ενα σωρο εγκατελειμενους ερευνητικους σταθμους μιας μυστικοπαθης οργανωσης (dharma initiative). Σχεδον απο την αρχη οι ναυαγοι (γνωστοι τωρα και ως losties) αρχισαν να σκοτωνονται με τους others και επιπλεον να συβαινουν πολλα περιεργα και αφυσικα πραματα μιας και αυτο δεν ηταν ενα συνηθισμενο νησι!

Τελος παντων για να μεν τα πολυλογω σε καπιαν φασιν στο σοου οι "καλοι" της υποθεσης για να σωσουν το νησι απο τους "κακους", που επλησιαζαν το νησι μεσα σε ενα βαπορι, εμπηκαν μεσα σε μια παγωμενη σπηλια και εγυρισαν μια τροχαλια και εταραξαν ολοκληρο το νησι (;)! Μαλιστα καλα ακουσατε, εταραξαν το!

Τωρα θα μου πεις το ποιος ειναι "καλος" η "κακος" σε αυτο το σοου αλλαζει σχεδον σε εβδομαδιαια φαση, αλλα τελος παντων που τον καιρο που αρχισα να βλεπω την σειρα εδιερωτηθηκα πως θα ηταν να επιεναμεν σε εκεινο το νησακι. Υστερα ομως εσηνειδητοποιησα κατι και ηθελα αν το μοιραστω μαζι σας... Ξερετε ηδη τζιαμε ειμαστεν! Σκεφτειτε το λλιον. Ζουμε σε ενα μικρο νησι. Ολοι θελουν το για λογαριασμον τους, ο καθενας για τους δικους του λογους. Εχει 2 ομαδες ατομων που σκοτωνονται σηνεχεια για το σε ποιον ανηκει το νησι (τωρα ποιοι εν οι "losties" και ποιοι εν οι "others" συζητουμεν το αλλη φορα, για τωρα εν εχει σημμασια). Καπου μεσα σε ουλλα τουτα εχει και μια αλλη ομαδα ατομων που εν εχουν αλλην δουλειαν που συνεχως να ττελιαζουν χωραφκια, να χτιζουν σταθμους και να στηνουν κεραιες (τουτοι εν η περιβοητη Dharma Initiative... δαμε εν νομιζω να υπαρχει καμια αμφιβολια ποιους εννοω!)

Ενας γνωστος μου ισπανος, γνωστης του κυπριακου προβληματος και φανατικος του LOST, ειπεν μου μιαν ημερα οτι πρεπει να ταραξουμε και εμεις το νησι μας μηπως και γλυτωσουμε. Ευστοχο το σχολιο και η παρομοιαση του πρεπει να ομολογισω, ειδικα στη φαση της κουβεντας που το εριξε. Αλλα δυστυχως οπου και να εταρασσαμεν το γεριμο το νησι εν θα μας εφκαινε σε καλο (ουτε τζεινους στο LOST εφκικεν τους σε καλο τελικα δηλαδη) ουτε και θα αλλασσεν τιποτε γιατι εν να εταρασσαν και ουλλοι οι καταπελλοι που εν πανω μαζιν του οποταν τουτη η ιστορια εν θα ετελειωνε ποτε...

Αλλα να σας πω και κατι αλλο. Σαν καθουμαι δαμε που εξαναηρτα και φτυνω παγακια εν θα με πειραζεν ιδιαιτερα να εμπορουσαμεν να εταρασσαμεν την κρυοχωρα πιο κοντα στον ισημερινο!

Καλη χρονια και σε οσους εν να πετασετε συντομα καλον ταξιδι!