Ανασκοπηση...

...18 μηνες και 60 κιλα αργοτερα ομολογω πως εχω αρχισει να αποδεχωμαι την νεα πραγματικοτητα. Τα τελευταια 10 κιλακια δεν τα εχασα επιτηδες αλλα τι να κανουμε οταν παρει φορα κανεις πρεπει να παει οπου τον παιρνει ο δρομος... ειμαι ανθρωπος των ακρων αυτο δεν αλλαζει.

Αν και σε καποια φαση ενιωθα παρα πολυ ενεργεια τωρα απλως νιωθω κανονικα. Φυσικα οποτε ειναι να βγω σκαλια η ελλειψη παραμικρης κουρασης μου υπενθυμιζει οτι δεν υπαρχει καμια μα καμια σχεση με πριν! Επισης η χολυστερολη μου επεσε κατω που 200 για πρωτη φορα μεσα σε 10ετια!

Αυτο που βαριεμαι ομως γενικα με την ολη κατασταση ειναι η συνεχης αναγκη να τρωω σε ταχτα χρονικα διαστηματα. Οσο και αν φαινεται παραδοξο, ειδικα σε οσους δεν υπηρξαν ποτε παχυσαρκοι, οταν εχεις τοσα κιλα δεν χρειαζεται να τρως συχνα... ο μεταβολισμος ειναι τοσο αργος που μια φορα την μερα συνηθως κατα το βραδακι ειναι υπεραρκετη... οποταν το να κατσεις να φας δεν αποτελει μεγαλη προτεραιοτητα του καθημερινου σου προγραμματος... αν πεινασεις τρωεις... αλλα ενταξει οταν εκαθουμουν να φαω (συνηθως ντελιβερι) γινονταν οργια.

Για να επανελθουμε στο θεμα μας, απλουστατα δεν ημουν συνηθισμενος να τρωω τοσο συχνα, και επειδη σιγα σιγα εσυνηθισα να τρωω 3 μικροτερα (και ομολογουμενως πιο υγειηνα γευματα) ο μεταβολισμος μαλλον τωρα κανει μαραθωνιο, εξου και γιατι εχασα 10 παραπανω κιλα το τελευταιο εξαμηνο χωρις να το θελω. Αλλα βαριεμαι να ετοιμαζω φαι 3 φορες την ημερα γμτ... συν τα σνακς και τα γλυκα ενδιαμεσα... ειλικρινα βαριεμαι να πεινω και να πρεπει να τρωω τοσο συχνα! Μου αρεσουν τα φαγια μου αλλα υπερβολικα πολλη καθημερινη προσπαθεια (προετοιμασια, μαγειρεμα, πλυσιμο πιατων) που δεν ημουν συνηθισμενος και δεν ειναι παντα με την ορεξη μου. Οπωταν τωρα φτασαμε στην περιπτωση να πρεπει να βαλω 6 κιλα...

Τωρα ομως εχει κανα διμηνο που η πτωτικη ταση εδειξε ανακαμψη οποτε δεν θα χρειαστουμε καινουρια ρουχα για 3η φορα φετος. Ετσι και αλιως αρχισε να ειναι δυσκολο να βρισκω τοσο μικρα νουμερα :-)

Ναι ξερω πως η χωρα καιγεται και γω το βιολι μου αλλα τι αλλο να κανει κανεις μεσα σε ολη αυτη την παρανοια; Η εσωστρεφεια, οταν δεν εχεις τιποτα να κανεις, (ανεργεια και χαρα) ή την πολυτελεια της φυγης, ειναι μια καποια (εστω και προσωρινη) διεξοδος.

Υ.Γ.
1. Σημειωση το νεσκαφε μου το πρωι ουλο γαλα με 2 κουταλιες ζαχαρη δεν το εκοψα ποτε! Απλως το προσαρμοσα στην νεα ταξη πραγματων και το γαλα εγινε αποβουτυρομενο, και η ζαχαρη καφετια.

2. Ειλικρινα ομως οταν βλεπω κατι φρουτα στα τηλεοπτικα σοου (ειδικα τα καλοκαιρια) να βγαινουνε και να λενε οτι χασανε 10 κιλα σε 3 μηνες σαμπως και ειναι μεγαλο κατορθωμα... εεε ελεος επιτελους...

Ο αλλος πονος μου...

Πως φτασαμε ως εδω δεν εκαταλαβα ακομα. Εγω που κανονικα ουτε ονοματα, ουτε τηλεφωνα δεν συγκρατω εμαθα τα ονοματα των μισων γιατρων και νοσοκομων του γενικου. Μετα που αρκετες επισκεψεις στα εξωτερικα ιατρεια, αναλυσεις αιματος, ακτινογραφικες εξετασεις, ηπερηχογραφιματα, "περιπατο" που 3 διαφορετικα τμηματα του γενικου και περιπου 6 μήνες εκαταφερα επιτελους να διαβω τις πυλες του ορθοπεδικου με το πολυποθητο ραντεβου. Οχι πως εσημαινε και τιποτε γιατι οι περισσοτεροι εκει ητανε με "εκτακτα". Επισης, αν εξαιρεσουμε ολους τους "πελατες" της κλινικης καταγματων, στο ορθοπεδικο πρεπει να ημουν το μονο πλασμα κατω των 50 (να μεν σου πω 60 γιατι νομιζω οτι η μια κυρια που εχαλουσεν την γενικη 'εικονα" μαλλον εμικροδειχνε).
Οταν λεμε "ραντεβου" φανταστου ενα πηγαδακι γυρω γυρω που περιμενει να ανοιξει η πορτα για να μουνταρει μεσα. Το τι χωρκατιλλικι κυκλοφορα δεν περιγραφεται. Συν τοις αλλοις ερχεται και η καθε γιαγια και ετσι στα καλα καθουμενα αρχιζει να μου εξιστορει τον πονο της... ρε γμτ αν ηθελα να ακουω τον πονο του καθενου θα πηγαινα κλινικη ψυχολογια οχι ερευνητικη, να πληρωνουμαι κιολας οχι αφιλοκερδως (Α.Ε.)... φυσικα με τοσους πελλους θα ειχα δουλεια τωρα αντι ανεργεια (και χαρα) αλλα αυτη ειναι αλλη πονεμενη ιστορια :-(
Τελος παντων για να μεν τα πολυλογω στο τελος η νοσοκομα εκοψε κολλες χαρτι και εγραψε νουμερα πανω με την σειρα γιατι δεν το πολεμουσε αλλο... περιττο να σας πω οτι κληρωση με δωρα δεν ειχε στο τελος.
Α ναι δεν σας ειπα τι ακριβως πονα... εχει σημασια ομως;

Χωρις σχόλιο...

... η παρακάτω εικόνα τα λέει όλα.










(Σημ. το γκραφίτι από τοίχο σε γνώστη πάροδο της οδού Λήδρας)